Батыр малай. Нинди зур урман!! Биек агачлар да, тәбәнәк агачлар да үсәләр... Менә яшел үлән дә, матур чәчәкләр дә ...

Их! “Мин курыкмыйм, мин батыр!” - ә юлны мин белмим бит! Кая хәзер барам инде? (башын тотып, аптырашка калган кеше кебек уйланып тора)

Урманчы. Кем бар монда? Минем урманымда кем йөри?

Батыр малай. Бу- мин.

Урманчы. Ә син кем? Синең исемең ничек? Син урманда нишлисең?

Батыр малай. Мин - укучы. Минем исемем _______. Безнең мәктәбебездә бәйрәм, Нәүрүз бәйрәме. Ә Нәүрүз юк. Балалар аны көтәләр. Ә кайда ул? Мин белмим!

Урманчы. Әйе, әйе, Нәүрүз урманда яши, ләкин минем вакытым юк, эшем күп. Менә сиңа чәчәкләр, алар сиңа булышырлар. Хәерле юл!

Батыр малай. Рәхмәт! Сау булыгыз, урманчы абый! (бара-бара да, агач астында йоклап яткан аюны күрә)

...