- Исәнмесез, кунаклар, исәнмесез, тагын бер кат, кадерле балалар! “Дус яшәү серләре” исеме астындагы тәрбия сәгатебезне башлыйбыз. Балалар, кунакларга, бер-берегезгә карап елмайыйк әле. Чөнки йөзебездәге елмаюлар күңелләрне күтәрә, кәефне яхшырта. Бүгенге иртәдә сезнең кәефләрегез ничек икән, билгелик әле. Үзегезнең кәефегезгә туры килгән күбәләкне сайлап алыгыз. (Ачык һәм караңгы төстәге күбәләкләр тәкъдим ителә) Тәрбия сәгате ахырына сезнең кәефләрегез үзгәрерме, юкмы, монысын соңрак күрербез. Бүген без сезнең белән дуслык турында сөйләшербез.

Дуслык – дөньядагы иң кирәкле мөнәсәбәтләрнең берсе. Дуслары булган кешеләр генә бәхетле буладыр, минемчә. Ә сезнеңчә ничек икән? Сезнең фикерләрегезне ишетеп китәсе килә.

- Әйтегез әле, балалар, кем ул дус?

- Ә сезнең дусларыгыз бармы?

- Кемнең бер дусты да юк?